Z ogromnym usmiechem na twarzy wspominala o wszystkich miejscach, osobach i momentach do ktorych doprowadzila ja ta aktywnosc fizyczna. Najbardziej spodobaly mi sie jednak opowiesci o roznych biegach, polmaratonach, maratonach w ktorych brala udzial,a ja wykreowalam sobie wtedy w glowie obraz ogromnej ilosci osob, ktorzy z radoscia i zaangazowaniem mkna przez jakas fajna trase w niesamowitej atmosferze. Zamarzylo mi sie wtedy, ze tez kiedys chcialabym brac w takiej imprezie udzial. To jednak byl taki okres w moim zyciu, gdy fascynowalam sie wszystkim na chwile, wiec rzucajac sie w wir innych rzeczy, zabaw i zapomnialam o bieganiu. Potem pare razy chcialam biegac, ale konczylo sie na dwoch, trzech wyjsciach na przebiezke i tyle. We wakacje wychodzac jak zwykle pograc w pilke nozna uswiadomilam sobie, ze zeby byc silniejsza na boisku, to musze troche zainwestowac energii i czasu w swoje cialo i zaczac biegac. No i zaczelam biegac, troche czesciej, ale jednak nadal nie regularnie, za to z cwiczeniami juz bylo lepiej. Ciagle brakowalo mi jakies motywacji, determinacji i pokonywania ciaglego 'nie chce mi sie', 'od jutra zaczne' itd. I tak na prawde dopiero w grudniu rozbiegalam sie na dobre. Nie przeszkadzala mi zla pogoda, doskwierajace czasami zimno, ani uszczypliwe komentarze innych. Mimo tego, ze mialam doczynienia ze sportem, to latwo nie bylo, nawet nie przebiegalam 2 km bez zatrzymania sie, jednak nie zatrzymywalam sie, a w glowie ciagle brzmialy mi slowa Lancea Armstronga ,,bol jest przemijajacy, a skutki rezygnacji pozostana na zawsze'' . Im bardziej zaczelam poddawac sie urokowi biegania, to szybciej przychodzily postepy. Analizujac te trzy miesiace, ktore upewnily mnie w tym, ze bede biegac juz zawsze, to bardziej zastanawiam sie czemu mi wychodzi z tym bieganiem, bo zaczynajac charakteru bylo mi brak z pewnoscia i dosc szybko sie poddawalam. Jestem pewna, ze moje male, osobiste biegowe sukcesy leza u podnozy motywatorow, ktore docieraja do mnie zewszad(bardzo dzialaja na mnie te banalne z pozoru hasla!) i pewnej postaci, ktora tez biega i potrafi fajnie zmotywowac i zainspirowac mnie do beigania. Bardzo fajnie jest miec wokol siebie takich ludzi, ktorzy potrafia swoja historia, czy przygoda z aktywnoscia fizyczna zainspirowac nas do tego, ze nam tez sie chce. Podsumowujac najkrocej, to dzisiaj bieganie jest nieodlacznym elementem mojego zycia, ba, to chyba nawet moj sposob na zycie. Bieganie wplywa nie tylko na cialo, ale rowniez na umysl. Uwielbiam swoj euforyczny stan po skonczeniu kazdego biegowego treningu. Ta aktywnosc jest z pewnoscia przeznaczona dla wszystkich, tylko uwaga, mozna sie szybko uzaleznic! choc to chyba najfajniejsze uzaleznienie :) Na to czym jest dla mnie jeszcze bieganie poswiece kiedys osobny wpis, bo jest tego sporo. A teraz czas na trening, biegowej niedzieli dla Wszystkich!
Dla wielbicieli pilki noznej, dzis jeden z najfajniejszych meczy w roku - Gran Derbi. Ja z pewnoscia obejrze najbardziej elektryzujace spotkanie w tym sezonie i mam nadzieje, ze to bedzie fajny, ciekawy mecz! Ps. Trzymajcie z nami kciuki za Barce!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz